یک کنترل‌کننده منطقی برنامه‌پذیر یا PLC، یک کامپیوتر مقاوم است که برای اتوماسیون صنعتی استفاده می‌شود. این کنترلرها می توانند یک فرآیند خاص، عملکرد ماشین یا حتی کل خط تولید را خودکار کنند و به همین دلیل است که امروزه تقاضا برای یادگیری plc به مراتب افزایش یافته است.
PLC اطلاعات را از حسگرها یا دستگاه‌های ورودی متصل به خود به صورت باینری دریافت می‌کند، داده‌ها را پردازش کرده و خروجی مورد نیاز را بر اساس پارامترهای از پیش برنامه ریزی شده، طراحی و راه‌اندازی می‌کند.
بسته به ورودی‌ها و خروجی‌ها، این دستگاه می‌تواند بر داده‌هایی مانند بهره‌وری یا دمای کارکرد دستگاه نظارت کرده و آن‌ها ضبط کند، فرآیندها را به طور خودکار شروع و متوقف کند و در صورت خرابی دستگاه آلارم ایجاد کند. کنترل‌کننده‌های منطقی قابل برنامه‌ریزی، راه‌حل کنترلی انعطاف‌پذیر و قوی هستند که تقریباً با هر برنامه‌ای سازگار است.
ماژول‌های ورودی و خروجی، PLC را به بقیه دستگاه متصل می‌کنند. این ماژول‌ها، اطلاعات را به CPU ارائه کرده و نتایج برنامه‌ریزی شده را ایجاد می‌کنند. دستگاه‌های ورودی به PLC ممکن است شامل حسگرها، سوئیچ‌ها و مترها باشند و خروجی‌ها شامل رله‌ها، چراغ‌ها، سوپاپ‌ها، درایوها و دستگاه‌هایی از این قبیل است.
علاوه بر ماژول‌های ورودی و خروجی، PLC می‌تواند به انواع دیگر سیستم‌ها نیز اتصال داشته باشد. PLCها طیف وسیعی از پورت‌ها و پروتکل‌های ارتباطی را ارائه می‌دهند تا در مواقع نیاز، دستگاه بدون مشکل به سایر سیستم‌ها متصل شود.
طراحی پی ال سی‌ها به نحوی است که این دستگاه‌ها عملکرد خود را در محیط و شرایط خشن صنعتی نیز حفظ کنند و مقاومت مناسبی در برابر گرما، سرما و رطوبت دارند.
پی ال سی‌ها را توسط کامپیوتر برنامه نویسی می‌کنند. به این صورت که یک کامپیوتر توسط کابل به PLC متصل می‌شود، دستورات جدید دستگاه توسط اپراتور نوشته شده و توسط کابل به میکروپروسسور موجود در PLC منتقل می‌شوند.
